Bak Ali Asaf, insanı iki şey yıkar bitirir.
Biri, dost bildiklerimizin vefasızlığı,
Bir de, sevdiklerimizin gidip te geri dönmeyişi.
Yüzüne gülüp te, arkandan kuyu kazanlar olur.
Sen, sen ol Ali Asaf, ayakta dimdik dur.
Bilesin ki, her gülüş, masum muhabbet olmayabilir.
Cansın diye, yalakalık yapan çıkıp ta, arkandan vurabilir.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta