iki göz ucu
ölüm kalım savaşı
yaşam sonucu
yaşamın çıbanbaşı
ayak üstünde
gamı tasası vardı
yere çökerken
kimi seni savardı
ağlamayı koy
gün gülüşüne kabuk
yaşamaya doy
süre geçerken çabuk
ne az ne de çok
sürüklenen bir ömür
bağrında ki ok
gözünde kara kömür
umarın yoksa
şaşırma birden bire
durulur aksa
taşırma bir kibire
kazık değilsin
bir ucuna çakılıp
başın eğilsin
alı aldan yakılıp
040511ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 19.5.2011 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/19/ali-aldan-yakilip.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!