YANMAYA DEĞMEZ
Hayata neşeli görünmek için
İnan ki sevgilim yanmaya değmez.
Yalnızlık içinde sevilmek için
Elveda deyip de gittikten sonra.
Ağlamak istedim sensiz bir akşam,
Gözümde yaşlarla çöküp kenara,
Ağlamak isterdim sensiz bir akşam.
Önce yalnızlığın doldu içime,
SENİN OLACAĞIM
Dargınlığı bırakalım
Bir dost gibi yaşayalım
Özlediysen buluşalım
YALVAR YARADANA
Dünya fani her şey fani biline
Sahip olunmalı el ve diline
Sen… günahkâr bir kul olsan da yine
Yalvar Yaradan’a affedici o.
YANGIN YERİNDE KOYDULAR BENİ
Bir yangın yerinde koydular beni
Sevgiden yoksunum soydular beni
Bin bir yerimden hep vurdular beni
Dostluklar sahteymiş, sözler yalanmış.
VURGUNUM BEN
Çekilmeyen nazlarına
Dalgalanan saçlarına
Uzatılan kollarına
VURMAYIN
Acı çeken yüzlerime
Yaş dökülen gözlerime
İnsafsızca dizlerime
VURULMUŞ ÜMİT KUŞLARIM
Yarın güneş doğacak mı
Doğsa da görecek miyim
Şimdi kederliyim bilmem
Sabaha gülecek miyim.
UNUTURUM SANMIŞTIM
Unuturum sanmıştım yanılmışım,
Kaç gecedir uykularım kaçıyor.
Yediğim bu darbe ne ilk ne de son,
ÜSTÜME GELME
Karşıdan gelirken başını eğme
Umutsuz insanım sen bana değme
Her şeyi unutmak istediğim an
Ne olur ansızın üstüme gelme.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!