Ey hüznünü içinde yaşayan şair!
İnanılmaz yalnızlığımı anlat insanlara.
Satır aralarına ör
Yılların hislerimde bıraktığını...
Bir adamın dünyaya küsüşünü,
Çığlığı düşüyor bir martının geceye,
Her zerresine işliyor ruhumun.
Çağlar aşıyor sonra yalnızlığım.
Denizin ölü kadar sessiz akışı,
Ve yaşlı gözlerimin yorgun bakışı...
"Herşey yalnızlıkla başlar" dedim.
Bu acı öldürecek değildi seni hâfız!
Ki âşinaydın sen;
Şarkıların yarım kalmasına.
Ellerin masum bir ihanetin izlerini taşıyor.
Hangi ayrılık seni böyle gülümsetiyor?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!