Bir garib yolcudur insan.
Bir garib yolcu.
Yolunu kaybeden.Pusulasız yolcu.
Haykırır tüm dağlar,düşerken yıldırımlar.
Korkudan titreyen (veya soğuktan) bir yolcu.
Cesaretsiz korkak bir yolcu.
Dökülen her damla gözyaşında
Bir evrem feda eder bu can
Bir evrem ki
Kiyameti aratır insana
Yanaklarında nadir bir mercan
Öyle bir mercan ki
Yollar viran olmuş uzayıp gitmekte.
Rüzgar gönlüme seninle esmekte.
Işıklar bulutları dağladip delmekte.
Bu ne büyük ateştir ya rab gönlüme evrem.
Uzakta çok uzakta bir baca gözüküyor.
Ve ağladı dizleri üstünde bir melek...
Oysa cennetten düşmüştü tunguska çukuruna.
Korktu tüm insanlar
Korkulmayacak gibi değildi...
Oysa ne çok sevdi asi melek.
Etten yapılmış insan kızını...
Ürkek bir yüreğin sevgisi daha değerli olur dediler.
Sevmekten korkar, incitmekten korkar, bakmaktan korkar...
Anlatamaz kalbinden geçenleri yutar bütün ağır sözleri.
Ve herkeze verilmez bu yürek melekler tarafından.;
Eğer verilseydi... Şayet olsaydı öyle bir şey... Yahut bilinseydi...
Bir sabaha uyanmak seninle,
Yok olmak isterim.
Kaybolmak yıldızlar gibi...
Yine uyuyamadım bütün gece.
Ağlamak isterim,
Mecnunun leylaya ağladığı gibi.
Hani umut vardır ya kalbde
Sarılır insan ince bir ipin darağacında
Yükselirken gökyüzüne beyaz güvercinler
Hani fikirler ölmez fikirler ölmez
Ve alırlar altından tabureyi
Kayarken son yıldız yeryüzüne Duyulur bir çocuk çığlığı ansızın
Kim demiş insan sevemez diye?
Öyle bir sever ki!
Kaybolur seherde...
Öyle bir yanar ki!
Viranolur gülde...
Bir başkadır nisan
Farklı bir dilde
Çok farklı
Ama bilindik bir lisan
Sevenleri de
Sevmeyenleri de vardır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!