Ali Ağabeyime Şiiri - Bahattin Tonbul

Ali ağabey,çok beklerdim
Hafta sonları gelmezdin
Gözlerim yollarda olurdu,
Çocuklara demezdim
İnan hepsini içerime atardım
Kimselere hissettirmezdim
Bazen geliyorum derdin,
Gelmezdin
Bu yüzden de inanamazdım
Seni çok severdim ağabey çok
Sana da hiç dayanamazdım

İsterdim seninle yakın oturmayı
Dertleşip sohbet yapmayı
İşlerimiz tersti ama
Seyrekte olsa bir arada olunca
Bayılırdık şarkı mırıldanmayı
Söyle
Niçin Melis’i bizden uzak tuttun
Sanki ona bizler hala adayı
Çok isterdim ağabey
Yeğenimi kollarımın arasına,alıp sarmayı
Oda isterdi belki..
Teyzeyi dayıyı kardeşi hatta diyemediği halayı
Düşünmedin bunları değil mi? Sayı

Felek bütün bunları ne anneme ne babama
Nede bana yaşattı
Hiç kimsemiz göremedi o sıcacık havayı
Hatta ruhumuza saracak o muhteşem sedayı
Dolsa da artık boş ver
Allah herkesin gönlüne göre versin
O da olur elbet bir gün gelin adayı
İşte o zaman istemez mi düğününde
Amca teyze dayı ve halayı

Ben bu düşüncelerimi
Hasta hane odasından yazdım
Ölürsem eğer bu satırları
Okursun her hal değil mi?
Canım ağabeyim
Yüreğin titrer biliyorum,özlersin sahi
Dünyada tattıramadığım Melis’e halalığı
Anlıyordur oda
Dedeye teyzeye,dayıya yapılan fenalığı

Anladım herkes layık olduğu şeyle yaşar
Bense buymuşum
Zaten hayata gelirken,hep fakirlikle kavrulup
Yoğrulmuşum
Ha bir eksik ha bir fazla yaşamış unutulmuşum
Artık fark etmez,bir yeğen tarafından
Zorda gelse yok olmuşum
Hatta istenmeyerek uyutulmuşum

Sana kırılamıyorum özünden
Hiç bir şüphem yok
Seni sana koymadılar be ağabi
Biliyorum duyunca ne kadar üzüleceksin tabi
İş bu prensipler kaplamış bulunduğun dünyayı
Sense en güzel baba adayı
Bundan sonra olsan ne olmasan ne benim için
Ben yok olmuşum zaten
Anla artık bak mezar adayı

Elveda artık ağabey
Bu satırları okur iken hakkını helal et
Benden sana helal olsun
Çok acı çekiyorum şuan sağlığına dikkat et
Bu son sözlerim kulağına küpe olsun
Biliyorsun dilim dönmüyor yaratana
Bu sanal alem hepimize geçici
Annem babam önden gitti
Geleceksiniz sizde benim gideceğim vatana
İşte o zaman anla ne olur anlasana
Üstüme taş değil ellerinle yumuşak toprak atsana
Bahattin Tonbul
6.11.2010