Gecenin karanlığı düşüyor gölgeme
Uzayıp gidiyor güneş battıkça
Yerküre kabuklaşıyor, bir adım daha attıkça
Serpiliyor toprağa aşk tohumu
Seviniyor insan, tohum tomurcuklandıkça
Seven ne yapmaz, sen onu hergün suladıkça..
Derin , sessiz ve ıssız masmavi gökyüzü
Elemin nedendir, söndürür mü ay gündüzü?
Müzmin bakışın nedendir, bana mı elemin tasan?
Ekreminden ruhun lâl olur da yükselir
Tahrip edilen kalp ateşinden har olup da kavrulur.
Beyaz sayfaların aydınlığı olmuştun
Öylesine şeffaf bir kağıtta gördüm seni.
Çözemediğim suallerin ilmihali olmuştun,
Dertli gecenin dermanı olup sarmıştım kağıtla seni .
Bu son olsun demiştim yazmayacaktım seni
Gözlerindeki sadeliği aradım bulamadım,
Tabi kötü sözleri de oldu
İyilerin içinden seçtiklerimi hep sakladım içimde
Çünkü bir daha yaşanmayacak gibiydi.
Tahmin ettiğim gibi şeyler yaşadım karmaşık
Ey yaşlı ağacı yıllardır saran sarmaşık
Yıllar geçse bile o da beni senin gibi sarar mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!