Ali Abdülkerimoğlu: Hakkında ziyaretçi g ...

SARDI

Dudağından çıkan yangı
Beni sardı seni sardı
Aşk denilen kara sevda
Canı sardı teni sardı

Ben bu sırra ermemişken
Bir ihtimal vermemişken
Böyle yangın görmemişken
Yüreğimi yeni sardı

Söylediğim gazel idi
Yaşayışım özel idi
Neşem öyle güzel idi
Sevdaların yeli sardı

Aşkla yanan tenim gibi
Ateş tutan elim gibi
Etrafımı benim gibi
Sürü ile deli sardı

Ali ABDÜLKERİMOĞLU - SİMAV - KÜTAHYA

Oğluma Nasihat

Bu dünyada yaşamaya bak oğlum
Hiç çalışma sakın bakma bir işe
Yosmalarla kadehleri çak oğlum
Çek rakıyı kavun peynir bir şişe
'Dünya varmış yâ ki yokmuş' sana ne
Eş - dost kimmiş, baba neymiş ana ne
De ki canım hep bunlardan bana ne
Geceleri yâr koynunda dal düşe

İç bâdeyi güzellerin elinden
Sar kolunu dilberlerin belinden
Buseler çek al dudağın gülünden
Yaşın iner yüz yaşından on beşe

Doğrulukmuş, dürüstlükmüş geçiver
Onlar boş lâf, kuyruğundan çekiver
Hepsinin üstüne su içiver
Ayak uydur, zaman, 'hal ve gidiş'e

Karıştırma beyaz ile karayı
Akrabayla açık tut hep arayı
Savur gitsin malı, mülkü parayı
Değer verme altın ile gümüşe

Senin için enâyiler var olsun
Yaşadıkça tâlih sana yâr olsun
Kız seversen pantolonu dar olsun
Sakın ola heves etme genişe

Nasihatım, sağa -sola saptırma
Hortum kullan, etrafına çaktırma
Evlenirsen resmi nikâh yaptırma
Sahtesini kıydır ' Hoca Memiş'e'

Ali ABDÜL KERİMOĞLU/SİMAV

Başlık: Garip Görüntüler

--------------------
GARİP GÖRÜNTÜLER
Ben bu hali yeni gördüm
Gökte uçan gemi gördüm
Aynalara baktığımda
Beni değil eli gördüm

Zengin dağlar aşıyordu
Fakir buna şaşıyordu
Karanlıkta gezen körler
Bir de ayna taşıyordu

Telsiz çalan sazlar gördüm
Yetmişinde kızlar gördüm
Kanadı var,kuyruğu var
Uçamayan kazlar gördüm

Avcı tüfek atıyordu
Kazlar ona bakıyordu
Ne acayip görüntü bu
Sinek fili taşıyordu

Felek ferman yazıyordu
Kız anaya kızıyordu
Bu kavgayı gören baba
Ortalıktan tozuyordu

Çoban bir halt ediyordu
Bilge davar güdüyordu
Eşek denen koca kulak
Ata binmiş geziyordu

Ali Abdülkerimoğlu

ALTIN ELMA ÖDÜLÜ

Anadolu Gazetesi sahibi Gazeteci Şair ve Yazar Sn. Ali ABDÜLKERİMOĞLU “Amasya Altın Elma Yarışması”nda ALTIN ELMA ödülü kazandı.

Amasya Valiliği’nin bu yıl 3.’sünü düzenlediği; Türk Sanat Müziği (TMS) Beste Yarışması Finaline, 500 eser katılmış ve bunlardan seçilen 10 eser finale kalmıştı. Yarışma bu 10 eser arasında gerçekleştirildi.

Bu finale kalan eserler arasında Sn. ABDÜLKERİMOĞLU’nun, Mersinli Bestekar Sn. Doç. Abdulgani TAKMAZ’ın “TANRI HUZURUMA SEV DE GEL DEDİ” ADLI Mahur Makamındaki eseri de vardı. (Eser TRT Sanatçılarından Melda KUYUCU tarafından seslendirildi.)

Belediye Başkanımız Sn. Dr. Rıza ÖZDEMİR tarafından, eser büyük beğeni aldı. Sn. ABDÜLKERİMOĞLU’nu 19 Haziran 2007 Salı Günü makamında kabul eden Başkan ÖZDEMİR; “- Böyle güzel bir eseri yazarak bizleri çok mutlu ettiniz, Simav’ımızın adını bu güzel şiirinizle duyurduğunuz için çok teşekkür eder ve Simav Halkı adına sonsuz şükranlarımı sunarım…” dedi ve kendilerine bir şükran plaketi sundu…

TANRI HUZURUMA SEV DE GEL DEDİ

Tanrı Huzuruma Sev De Gel Dedi
Sakın ha ağlama, gül de gel dedi
Beşikten, mezara hep aşkı oku
Sevginin sırrını bil de gel dedi…

Böyle bir emirle, sevdaya daldım
Dünya işlerini engine saldım
Öylece okuyup, aşk okulunda
Güzeller sevmeye ehliyet aldım…

Sevmeden yaşamak, bir cinnet imiş
Yâr ile her diyar, memleket imiş
Anladım gönülden, candan sevince

Her güzel bir Leyla, çöl cennet imiş...!

Haber Arşivi

SONBAHAR VE ALİ ABDÜLKERİMOĞLU
19:10, 4/4/2007..

'Mutluluk müebbet cezamız olsun'

Sonbahar, Simavlı şair Ali Abdülkerimoğlu’nun ilk şiir kitabı. İlk baskısı 1994 yılında yayınlanan Sonbahar, taşralı bir şairin sıcak şiirlerine kucağını açmış. Benim gördüğüm Sonbahar, Simav’da 2004 yılında basılmış.

“Yıllar önceden beri yüzlerce, belki binlerce çeşitli konularda şiirler yazdım. Daha doğrusu yazmaya çalıştım. Fakat bunların birçoğunu kendim beğenmeyip yırtarak yok ettim, birçoğunu da koruyamadım. Daha sonra da yazdıklarımı kendi gazetemizle başka gazete ve dergilerde yayınladım. Bunları 1994 yılında toplayarak “Sonbahar” adlı kitabımı çıkardım.”

Yukarıdaki satırlarda şairin şiirlerinin ipuçlarını da görüyoruz. O, kendisini zamana bırakacak olan “Molla Kasım”ı beklemeden, beğenmediği şiirlerini yırtarak yok etmiş. Demek ki şiirlerini seçebilme hünerinin sahibi.

Kendisiyle 2004 Temmuz’unda Söke Öğretmenevi’nde görüşmüştüm. İlçemize gelen konuk şairlerle Öğretmenevi’nde buluşmuştuk. Akşamüzeri serinliği başlamıştı. Çardak altındaydık. Birinin adımı seslendiğini duydum. Baktım, en ulu ak servi ağaçlarından birine belini dayamış olan Tayyar Tahiroğlu’nu gördüm. Yanındaki yaşlı şairle birlikte bana gülümsüyordu. Kalktım, yanlarına gittim, rica mica dinlemedim, ellerini öptüm.

Tayyar Tahiroğlu’nun; “Oyhan, bize sahip çık. Hele Ali Abdülkerimoğlu’na hepten sahip çık. Bu kadar gencin arasında iki yaşlı biz varız. Üstelik ben sonbaharımdayım, kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Belki sonbaharı bir daha göremem.” deyişini unutamam.

Ali Abdülkerimoğlu durur mu? “Tayyar, sonbaharda olan benim. Üstelik, “Sonbahar” ilk şiir kitabım. Belki sen sonbahara biraz yakınsın ama bu genci üzmeye çalışma. O daha ilkbaharında olmalı. Bana göre sen de öylesin…” demişti.

Sonbahar, Tayyar Tahiroğlu’nu sevmiş olmalı, onu aramızdan çekip aldı.

Sonbahar[1], yedi tanıtım yazısının yer aldığı bir şiir kitabı. Kitabın basım giderlerini Dr. İbrahim Naci Eren karşılamış.

Tayyar Tahiroğlu “Bu Kitap İçin” başlığı altına bakınız ne demiş?

“Kırkından sonra saz çalmak yerine, işte ürün vermenin tam zamanı diyerek, yetmişinden sonra kitap yazılırsa bu kadar yazılır.”

“Ne diyelim, Allah kimseyi kitapsız komasın! ”

(Sonbahar, Tanıtım s. IV)

Ya kendi temennisi? Oldukça düşündürücü.

“Ayrıca sayın okuyucularımdan da bir istirhamım olacak: Şiirlerimden güzel bulduklarını güzellik için, güzel bulmadıklarını kalem ve gönül hatırı için okumaları, hata ve yanlışlarımı bağışlamalarıdır. Saygılarımla.”

(Sonbahar, Tanıtım s. VIII)

Taşralı bir şairin büyüklüğünü gördünüz mü? Nedense o, yüksekten uçmuyor, efendilik sınırlarına sığınıyor. “Kalem ve gönül hatırı için okumak”, ne kadar güzel bir dilek değil mi?

Düşünüyorum, başka hangi şairimiz ya da şairlerimiz; Ali Abdülkerimoğlu’ndaki alçakgönüllülüğü yakalayabilmiştir?

SEVMEK

Tanrı huzuruma sev de gel dedi

Sakın ha ağlama, gül de gel dedi

Beşikten mezara hep aşkı oku

Sevginin sırrını bil de gel dedi

Böyle bir emirle sevdaya daldım

Dünya işlerini engine saldım

Öylece okuyup aşk okulunda

Güzeller sevmeye ehliyet aldım

Sevmeden yaşamak bir cinnet imiş

Yâr ile her diyar memleket imiş

Anladım gönülden, candan sevince

Her güzel bir Leyla, çöl cennet imiş

(Sonbahar, s. 17)

Ali Abdülkerimoğlu

“Yâr ile her diyar”ı memleket bilenlere selam olsun.

Sonbahar, okunacak kitaplar listesine alınmalı.

Bir: Güzel olduğu için.

İki: Kalem ve gönül hatırı için…

Tel: 0 274 513 80 94

--------------------