Ali Şiiri - Mehmet Ali Onay

Ali'ye meylimden değil
Süfyanlara öfkemdendir.
Hüseyin-yasın tuttuğum
Yezitlere kinimdendir.

Ezelim ebedim Ali
Aynada gördüğüm Ali
Yolda rehber Şah'ım Ali
İkrâr vermem gönüldendir.

Emevinin vezirleri
Ali görmüyor gözleri
Bizde silinmez izleri
İnsan O'nun nurudandır

Yârdır Yarandır Ali
Kün deyip kurandır Ali
Padişaha külfet Ali
Zülfükar'ı elindedir

Ali gitse neyin kalır
Ali'sizler hain kalır
Özün gider kayın kalır
Musahiplik kadimdendir

Şah-ı Merdan'ımdır Ali
İmanım inadım Ali
Hatem'i hak eden Ali
Kırklar'da kırk bilinendir

Vâkıf olmaksa manaya
Dara durupta anlaya
Sahiplenenler dünyaya
Nice Kârun kabirdedir

Temeli direği Ali
Bu yolun süreği Ali
Sırrımın gereği Ali
Enel Hakım diyendendir.

İfrit olmuşlar bozanlar
Cem olmadan Cem tutanlar
Çağırıp durdu ozanlar
Namesinden telindendir

Cesedin taşıyan Ali
Kendi kendin gömen Ali
Doğruya öz güven Ali
Medet mürvet Ali'dendir

Selman ol Ali bilesi
Adam ol ceme giresi
Orda herkesin çehresi
Dost Ali suretindendir

Candır Ali canan Ali
Kandillerde yanan Ali
Düşkünlere güman Ali
Onlar yozluk fikrindendir

Edeblice etmek emek
Asıl dava helâl yemek
İnsanlara farzdır sevmek
Sevgi benim dinimdendir

ŞAHAKUL' a elzem Ali
Ölmez yaşar her dem Ali
Ne Arap ne Acem Ali
Her milletin içindendir.

Mehmet Ali Onay
06 Kasım 2024
Bağdaş