gökyüzü parlak hatta turkuaz
yağmur siyen siyen adı ahmak ıslatan
güneş şaşkın bir çıkar bir batar
bense içimdeki senle ince sohbetteyim..
diyorsun ki yaşam dediğin nedir
yat kalk uyu uyan bi haber olan bitenden
gel denen yere kuzu misali meee.. diye koşan
varlığında yokluğun da sessiz liman.
diyorum ki.. hayır; bu bana göre değil
nasıl açıyorsa gül gülşende
nasıl coşuyorsa çocuk safça yaşamına
ruhum ateştir sevi sevda için hep nefestir.
yaşam hak, yaşamaksa bir biçim
o biçim yaşamalı ki can, gah ırmak
gah debi derya, gah çiçek kokusu
anı birbirine benzersiz, algı yansı..
efes//35...31 ocak 206
Hayriye AygülKayıt Tarihi : 31.1.2016 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!