Alfabe Şiiri - Toprak Mert

Bir rüzgar usul usul durmadan esmekte
Bir gül kopmamak için dalından dua etmekte
Nereye dönsem aynı yön pusula geçmişte
Rüzgar durmaz, gül kopar...

Bir cığlık inceden her seste var bir nebze
Bir yokuş tüm yollar onda bitmekte
Hayaller sararmış yavaş yavaş çürümekte
Çığlık bitmez, hangi kapıyı açsan aynı renk...

Bir cümle kelimeler dağınık özne belirsiz
Bir kitap sayfalar paramparça, kapaksız
Pus altında mevsimler, gündüz ve gece
Harfler sessizleşir, harabeye döner alfabe...