Alfabe Şiiri - Mustafa Ecevit

A’dır alfabemizin
İlk sıradaki harfi.
Arkasından B gelir
Sanki bir gözlük gibi.

C ile Ç benziyor,
Gökyüzündeki aya.
D yi sorarsan eğer,
Dilimlenmiş karpuza.

Al eline E harfi
Tara saçını tara.
E nin alt dişini kır.
Bir F çıkar ortaya.

G ile yumuşak G
İkiz kardeştir sanki.
Yumuşağın tek farkı.
Şapkadır başındaki.

Merdiven lazım ise,
Hemen bir H harfi bul.
I nın noktalısı İ
J ye doğru bir sokul.

K ile L yan yana
Gelirse olur kale.
M nin son bacağını
Çıkarırsan olur N.

Topun yoksa üzülme.
Hemen bir O buluver.
Ö yü merak ettiysen
İki nokta koyuver.

Yuvarlağın yanına
Uzun çubuk yapıştı,
İşte buna P derler
Ne de güzel yakıştı.

P nin orta yerinden,
Eğik bir bacak ekle.
Ortaya çıkan harfin
Adına diyorlar R

S ile Ş yan yana
Yılan gibi uzarlar.
Öğrenciler bunları
Hoşlanarak yazarlar.

Bir I yı diğer I nın
Üstüne yatırmışlar.
Sonra bunun adını
T olarak koymuşlar.

Uyku, uzun ve Umut
Hepsi U ile başlar.
Bunun noktalısına
Ü derler arkadaşlar.

İki bacaklı V ye
Bir bacak daha ekle.
Öğretmenim dedi ki
İşte bunun adı Y

Artık geldik sonuna,
Güzel alfabemizin.
Ne olur son harfi de,
Ben değil siz söyleyin.