Alfa Şiiri - Dilan Işık

Gecenin zifiri boşluğunda
gözlerine dalıyorum utanmaz bir düş ile
zihnim yeşeriyor kabarıyor
her bir nefesle buharlaşıp
nefesin olmaya geliyorum
yaşam kapısı dudaklarını arala
misafir değilim. ciğerlerine bahar
sesine melodi kalbine ait olmaya geldim.
kelimelerin boynu bükük
kalemim kokunu anlatmaktan aciz
şarkılar buruk...
saatler bir kara delik
girdikçe içine daha derine
zaman yitiriyor anlamını
acımasız gaddar dakikalar
doyamadan gözlerim tenine
dönüşüveriyor saatlere
baharın ortasında üşüyorum
bir korku sarıyor sarsılıyorum
gerçekler ve düşler
amansız bir dansın pençesinde
karıştıkça karışıyorum sevgiliye
bu gece tek mevsim yaşanıyor işte
tüm evren bahar...
burnumda bir koku
galaksinin tüm kokuları kaçışmış
tüm dünyada sen
belki lavanta ve biraz çınar
en çok aşk kokuyor ruh perden
ve şimdi dudaklarımda bir isim
tenimde asılı bir nefes
parmaklarımda bir ten düşlüyorum
sıcak lavanta kokulu alfa
derin bir nefes alıyorum
gözlerim zifiri gözlerinde
dalıyorum, boğuluyorum ve doğuyorum...