Aleyna Şiiri - Yakup İlhan

gözleri ela
güneş onda doğduğunda maviye çalar.
Kim bilir ay onun gözlerinde bir fiil,
Elleri her bir parmağı minik bir yürek,
Bahara uzatılacak;
Bir erik çiçeği belki.
Küçük aleyna bak yağmur,
Bütün ıslanacak minik ellerin,
Uzat elini bahara,
Papatyalara, lalelere…
Tut hadi sevdaya dair ne varsa yeryüzünün
Dünya senin ela gözlerinde daha bir pembe,
Hadi sığdır bu dünyayı minik yüreğine,
Sev; balıkları, kokla papatyaları
Daha vakit varken,
Sen şimdi görmüyorsun,
Etrafındaki yalancılığı,
Sana her şey sen gibi güzel,
Sen ne güzel,
Minik ellerin,
O küçük parmakların,
Koş bahara aleyna koş, yağmura,
Zıpla, oyna….
Çünkü daha vakit var aleyna,

Dünya sende hala ilk günkü gibi temiz ve elma şekeri,
Hayat bayram şekeri;
Senin için, hep yenilesi…

Sev aleyna,
Çünkü bir gün iade edeceksin;
Bütün bayram şekerlerini, minik bebeklerini,
Her şeyini….
Çocukluğuna dair ne varsa,
Sıra sanda gelecek aleyna, sanada…
Bir gün hepsini geri isteyeceksin,
‘ama onlar hep benimdi’ diyeceksin.
Vermeyecekler……
Bir gün bütün bayram şekerlerin bayatlayacak,
O eski tadı kalmayacak,
Hiçbir şekerin, hiçbir oyuncağın…..
Sen hiç istemesende zaman her şeyini elinden alacak…
Yani aleyna;
Sonbahar yağmurları gibi küçük küçük büyüyeceksin…

26/02/2005, cumartesi