Aleyna... Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Güz pembesi yüzün sevda rumuzu,
Vuslatın rengine kanmam Aleyna..
Alırsa elinden aşk ruhumuzu,
Başka ateşlerde yanmam Aleyna…

Naçar, her mahfilden çektim yönümü,
Senin otağında dövdüm özümü.
Her kördüğüm bulsa mutlak çözümü,
Kahine muhali sormam Aleyna…

Edalı boyunla bir sır uzanır,
Tebessümün batar firak sızlanır.
Şafağı getiren düş yaldızlanır..
Sadakat camını kırmam Aleyna…

Sarı saçlarından şimşekler iner.
İçimin yanığı ruhuma siner.
Cana minnet cefa, devranım döner.
Sensiz muhitlerde durmam Aleyna…

Beklemedim bana ışık vermeni,
Sarhoşluğun kemalini görmeni.
Ufuk buldum kara kaşta sürmeni,
Göz değip ahengi bozmam Aleyna…

Uzun saçlarından dökülür mevsim,
En ince telinde titrer hevesim.
Gelmese de cazip koru öpesim,
Aklımı yanmakla çelmem Aleyna…

Hemhal olamayız hançer gibisin..
Tahtında uyuşup kaldın iblisin.
İn misin be peri yoksa cin misin?
Ben bu tılısımı çözmem Aleyna…