Alexandıra'da * Hayat

İskenderiye Nil deltasında, bir şehir.
Gündüzleri sıcakta, olursun esir.
Temmuz sıcağında, hele hiç gezilmez.
Akşam dan, sabaha kadar gezsen bitmez.
Caddeler cıvıl, cıvıl, insandan geçilmez.
Ramlı’da sahilde git, gidebildiğin kadar.
Mustafa kâmil parkı, anıtı, hoş geldin der.
İlerisinde; Mescidi İbrahim, görmeye değer.
Hele gecede ışıklandırması, fevkalade yer.
Ramlı center den, Mc Donalts’a doğru yürüsen,
Cadde boyu çok güzel, manzaralar görürsün.
Selatı mağribi ifa eyledim, Mescidi İbrahim’de.
Tıklım, tıklım dolu mescit, boş yok bir yerde.
Bekledik biraz kapıda, tenhalaştı mescit.
Genelde halkının çoğu, şafi, maliki, Hambeli.
Hiç bilmeyen hak mezhepleri.
Yadırgaması olur, besbelli.
Hanefi de ayaklar dört parmak açılır.
Zavallı beni kendi mezhebinden sandı.
Ayaklarını, ayağıma değdirmeye çalıştı.
Söyledim ben elbet, mezhebi Hanefiyim.
Mescidi Ebül Abbas ta, selatı asr.
Ne büyük Cami sanki bir büyük kasır.
Şarkül Mina karşısında.
Doyamazsın gezmeye çarşısında.
Mina demek liman demek.
Mümkün değil, koca şehri gezmek.
Yirmi Temmuz dan, tam yirmi sekizine.
Elbet kota kondu benim izine.
Mc Donalts da yedik dondurma.
Ahçı başıyla güzel bir hatıra.
İskenderiye de gezmeye doyamadım.
Asker Recep, çok iyi bir arkadaş.
Çok iyi anlaşıyorduk, bir kutu sakız.
Hediye olarak getirip bırakmış.
Salondan çıkartılmasına çok üzüldü.
Gözlerinden yaşlar bir, bir döküldü.
Daha başka arkadaşlarla tanıştık.
M. Ali’nin heykeli önünde resim çektik.
Çektiğim resimleri, orada çoğalttık.
Pazarını gezdim, sebze, meyve gani.
Manavın sahibi, resmimizi çekti.
Bizleri kaynaştıran İslamiyet’ti.

20.07.2002
Alexandra/Mısır