Alevler kusmuyorum artık

ölüm,
ince şey gülüm
tıpkı parmakların gibi

ellerin haylaz
parmakların avaz avaz
oynaşır helâk'lar içinde,hey gülüm

alevler kusmuyorum artık
gökdelenden türbelerimi yıktım
üşümüyorum eskisi gibi
ama fâniyim gene de
kutsanmış bir 'baba' olmaktan çıktım
derûnuma yaslıdır
ney gülüm

çarpıldım,çarpılacağım kadar
âcizim yol yürümekten
sıcaklık kırkdokuz
yazılarda mâtem var
gelin almayalı epey zaman geçti
tevbelerine dökülüyorum bir tâcizin
gidiyorum sevdiklrimden,loy gülüm

çok yorgunun
merhamet et ne olur
beni bir kadir gecesi kovuğuna,koy gülüm

Mustafa PINARBAŞI