ben yanmışım
alevler içinde çaresiz
bir başıma kalmışım
doğar doğmaz,içimi
çeke çeke ağlamışım
kuru bir isyan gölgesinde
hülyalara dalmışım
duyarken gerçeği taa içerimde
nasıl böyle aldanmışım
ah! ben yanmışım
asrın,mutsuz insanıyım
gülmez yüzün, vicdanıyım
kör kalabalıklar içinde
yalnızım,yapayalnızım...
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şair kelimelerden bir pencere yapıp baska dünyalardan esmeyide bilmeli,ruhların koynuna saklanıp birde oradan kendi kalbiyle bakıp,gördüklerini paylasmalı.Empati yaparak yazdığım bir şiirim.
gülmez yüzün, vicdanıyım
kör kalabalıklar içinde
yalnızım,yapayalnızım.
varlık içinde yokluk gibi...
yüreğinize sağlık harika anlatmışsınız...
yalnızlık illetini...
selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)