ALEVLENİR
Sevdanı kalbime ektiğim zaman,
Kelamlar tutuşur, söz alevlenir.
O güzel yüzüne baktığım zaman,
Kirpikler tutuşur, göz alevlenir.
Döverim sanırken demiri tavda,
Av oldum bir anda çıktığım avda,
Gönülden gönüle düşünce sevda;
Yürekler tutuşur, köz alevlenir.
Bir umut olurmuş çıkmayan canda,
Panzehirim olup dolaşsan kanda,
Nefesin tenime değdiği anda;
Bu diller tutuşur, yüz alevlenir.
Bir ceylan gibisin gönül dağımda,
Bütün derdim sensin, dert ortağımda,
Buseni hissetsem sol yanağımda;
Yokuşlar tutuşur, düz alevlenir.
Sevda ayağını kesermiş yerden,
Gerçekten sevenler geçermiş serden,
Ağaç dallarında solunca birden;
Yapraklar tutuşur, güz alevlenir.
Sis çöküp dağları sarınca duman,
Beklerken kesildi içimde güman,
Sevdamın türküsü çaldığı zaman;
O teller tutuşur, saz alevlenir.
22.09.2014
Avni TemizKayıt Tarihi : 22.9.2014 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!