Alevlenen Sevda Şiiri - Mehmet Yaşar Ayaz

İçinde başka hisler varsa bana yaklaşma
Ben seni kardeş gibi sevdim
Seni her faniden fazla sevdim diyemem
Ama seni, seni sevmenin gerektirdiği gibi sevdim

Sevginin bedeli ağlamaktır bilirim
Onu göze alarak seni sevdim
Çünkü senden geçemem
Her ne olursa olsun, ben seni ölesiye sevdim.

Kaşına, gözüne merak ettiğimden değil
İçimden gelen bir istekle seni sevdim
Ben dünyaya tamah ederek değil
Seni, sen olduğun için sevdim

Sen benim şarkılarım oldun,
İçimde yanan sevdam oldun sen
Sen benim gündüzüm, göz aydınlığım oldun
Sensiz nasıl yaşarım ki ben

İçim de ki hisslerle sana koşmayı çok isterdim
Prangalara vuruldum, yol bulamadım sana
Maziye döndüğümde hep aradım ama
Nafileydi sen yoktun o zaman yanımda

Varlığından habersiz yaşadım ben yıllarca
Sonra sen, bir başka girdin hayatıma
Yeniden can geldi yaşamıma
Kaybetmekten korkuyorum artık, beni anla.

Anla beni, beni hayata bağlayan sevdam
Anla beni, bana can veren sevdam
Ve anla beni bütün bir varlığınla
Sensin beni o makama ulaştıran

Bu, Mecnunun Leylasına olan sevdası gibi mi desem
Bilmiyorum onlar ne kadar yandılar bu yolda
Ben senin için kavruldum adeta çöllerde
Söyle daha nasıl yansam

Şimdi sen köprü oldun bana
Ulaşmam için o yüce makama
Sayende buldum gerçek sevilmesi gerekeni
Müteşekkirim artık sana

Ben senin için uyandım gecelerde
Seni düşünmek için
Ama senin sevgini asıl sevgiye yöneltti beni
Borçluyum bir ömür sana

Evet asıl düşünülmesi gerekeni buldum
Artık ona yol bulmak için uyanıyorum gecelerde
Onun için kendimi sulara vurdum
Karanlık gecelerde ruhumla barışıyorum

Evet onu her şeyden çok seviyorum
Ona her şeyden daha fazla bağlıyım
İtiraftan zevk alıyorum ki
Ey Rab’bim ben seni ilk ve en çok seviyorum.

16-10-2008 Leerdam / Hollanda