Işıktan aşktan sevgiden gelen
Alevilik zulmin kurbanı oldu
Binbir acıyla doğaya gülen
Muhabbeti zulme kurban eyledik
Tanrılar insanın kendisi iken
Iyiyi kötüyü beklemez gökten
İnsan erdeminden gül ile diken
Binbir haşareye kurban eyledik
Deryayı bir göle kurban edenler
Cami gölgesine açtı mendiller
İktiadar uğruna kan emen bitler
Aşk ile niyazı kurban eyledik
Kadın yücemizdi niyaz eylerdik
Elde dilde belde aşk ile birdik
Her mahluka eşit bakan o yürek
Örtüye kapatıp kurban eyledik
Esrar kapısında sırra naildik
Her bir badede sema dönendik
Pir-u pak sevgide o yüce öbek
Türban tessetüre kurban eyledik
Hüseyin dediğin kire karıştı
Izzeti nefsiyle zulme bulaştı
Yürekten meşale yanan şu aşkı
Kırli ünvanlara kurban eyledik
Tarih boyunca kurban biz olduk
Hem mülhit hem kafir üstelik zındık
Güzel dünya için yanan bir ışık
Yanar döner muma kurban eyledik
Her insan her varlığa ol göz ile
Karınca incitmez bir tek söz ile
Nazarla bakmayan iki göz ile
Nefse tapanlara kurban eyledik
Bayrakla putlara tapar çoğumuz
İnsandan doğadan saptı yolumuz
Ne yunus ne Bektaş bizim ulumuz
Katl ile fermana kurban eyledik
Büyük sevdaları küçük çıkara
Şan ile şöhreti bir de şu para
Zalimlimin zulmüyle ak ile kara
Yolu yordamı kurban eyledik
Üryanım bilirim yalansız dilim
Ne isem öyledir sevdadır elim
Sonsuz deryalara akarken selim
Durgun bir suya kurban eyledik
Cafer Cebe
Köln, 10 Eylül 2013
Kayıt Tarihi : 12.9.2013 02:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!