Kavruk bir yaz akşamı, dağ sustu,
Bir çığlık yükseldi yanıyor orman !
Göğe yükselen her yaprak
Bir yurt parçasıydı
Ve her kor tanesi bir çocuk ağlaması
Gözleri kül dolu ceylanlar kaçıyordu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
