Alev Şiiri Şiiri - Sairul Zaman

Alev gibi bakar gözlerin,
En soğuk ve ıssız geceler de ısınır yüreğim.
Bir an ayrı kalsam hüzünlenirim
Bir dem ayrı koyma gözlerinden.

Sen gönlüme gelmeyinceye dek Ben; Ben'dim,
Ne zaman ki geldin, o vakit artik Sen'im.
Sen bende öyle Ben'sin ki,
Ateş görse kıskanır, Alev görse Harlanır!

Alev dediğin sadece ısıtmak mıdır?
Gönle huzur vermekten Âlâ bir Şey mi vardır?
Huzur dediğim isminle anılır,
Isıt yüreğimi ayaz kalmış yanımla.

Bir bakmışsın yanmışım,
Bu ayaz gönlümü sana açmışım.
Ben yalnız seninle Baharım,
Huzur ver Güneşim ol Benim.

Gel artı, bekletme bu yüreği,
Sevinsin, yansın, Harlansın.
Alev gibi bakan gözlerinle,
Bu gönül yarına Umutla Baksın.

Umudum ol, Ateşim ol, Harım ol,
Bu soğuk ayaz da Alevim ol.
Çorak gönlüm de sevgi tohumlarım var,
Bu tohumları yeşerten Güneşim ol..

Mustafa YILMAZ / Sairulzaman
21.08.2016