Gölgesinde gül açan ikindi bulutlarının başat iklimiydin sen.
Yüzünde ışıyan ay ile doldururdum içimi.
Çiçeğe durmuş gözlerinde başlardı koklamaya değer bütün menevişler.
Sen bilmezdin.
Boyuna boyardım seni, en asil mavilere, rayihası olurdun aldığım her nefesin.
En çok da çiğdem yapardım yüzünü, saçlarını alev...
Kırmızının sınırları kalkardı sen gülümsediğinde.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta