Gölgesinde gül açan ikindi bulutlarının başat iklimiydin sen.
Yüzünde ışıyan ay ile doldururdum içimi.
Çiçeğe durmuş gözlerinde başlardı koklamaya değer bütün menevişler.
Sen bilmezdin.
Boyuna boyardım seni, en asil mavilere, rayihası olurdun aldığım her nefesin.
En çok da çiğdem yapardım yüzünü, saçlarını alev...
Kırmızının sınırları kalkardı sen gülümsediğinde.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
