Gecenin karanlığı korkunçtu,
Issız caddeler sokaklar.
Ağlayan yaşlı bir nine,
Can evinden vurulmuştu.
Kalmıştı yapayalnız sokaklarda,
Onun için gündüzlerde zordu.
Tüm yaşamı olmuştu hepten gece,
Kalmıştı yapayalnız ortada.
Gençliği güzeldi çok hoştu,
Aşık olduğu kişiler hep sarhoştu.
Yıllarca sevgililerinin peşinden koştu,
Yaşlanınca kaldı yapayalnız hayat bomboştu.
Bir zamanlar paralı adı da Alev’ di.
Alevalev yanarak yaşadı, coştu.
Tüm varlık ve güzellik yok olmuştu.
Sonunda Alev nine sokaklara düştü.
11.01.2005
GÜZELYALI-ADANA
SALI.SAAT.09:53
Kayıt Tarihi : 19.3.2005 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münevver Düver](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/19/alev-nine.jpg)
işte yaşarken paranın kıymetini bilmeyenler çok güzel bir duyuru. filimlerde benzer olaylar var..gerçek hayattada vardır..
slm...
TÜM YORUMLAR (1)