Alev Bir Cahildi Şiiri - Masum Şair

sen evet güzelim alev sana sesleniyorum,
dudagında beş gram boyanla suratında pudrayla.
yanagında allıkla anandan öylemi dogdun ha,
lüks yaşam ha alev süt yerine yakut mu içtin,

yürümeyi degilde arabanla mı gezerdin ney,
senin derdin insanları hakir görürsün.
saçına yaptıgın saçmalıga ne demeli,
anandan sarışın mı dogdun ha.

bütün çevrendeki insanların suçu garip,
ve gariban olması mı alev in artık o,
toz pembe bulutların üstünden,
akıllısın sen ya vücuda yaptıgın işkenceye.

ne desem sana bronzlaşacak bizim alev,hele bir de koluna bir çift kadeh yaptırmış bizim alev adına dövme koymuş.
servet yedin be, alev demiyorum artık sana ateş topusun, benim gözümde, kalk yerinden yeter artık kendine gel..

bak sana bakıp gülüyorlar hala,şimdi agır konuşacam sana,
toparlan aklını başına al al da belki ibret olur,,,, söylediklerim sana düşün yüregin yansın aslı misali.
ben derim saf tertemiz su gibi duru ol.

bırak bu şatafatlı hayatı düşün var mı götüren bir şey,
yaşadı malum götürebildigi sadece mezar taşı,
yalan oldu koca hayatı en vefasızı atmış yetmişine kadar yaşadı sonrası esti rüzgar kara bulutlar aldı onuda.

yalan oldu koca hayatı bırak artık fani üç günlük dünyayı.
yaşıyorsan bedelsiz sev garibanı yaşadıkça yaşlanan.
şu garip dünyanın peşini bırak su misali berrak.
yagmur tanesi kadar mutluluk al eline sadelikle paylaş,

herkes sana bir yagmur tanesiyle gelsin ırmak olup,
denizlere döküp okyonus ol, işte o zaman göreceksin,
masum şairi belki okudugunda ebediyette olurum
aglama sakın benim ardıma yazdıgım şiir armaganımdır.
bütün yaşamasını bilmeyen cahil insan ogullarına.