Alev Alsa Can Evin Şiiri - Mehmet Özden ...

Alev alsa can evin, kaçıp gitme o evden,
Pervane olan aşık hiç kaçar mı alevden.

Bela nârında yanmak, aşığa farz-ı dindir,
Çünkü aşkın mezhebi, belâ mezhebindendir.

Gurbetlik yola giden, hazırlıksız çıkar mı,
O yar'in aşıkları hiç belâdan bıkar mı.

Yardan geldiyse belâ, aşığa çölde âbtır,
Yar elinden olunca, zehir olsa şarâbtır.

Hiç bıkkınlık gösterme, ey aşık-ı biçâre
Hiç beladan bıkkınlık, gösterilir mi yâre

Delse belâ okları aşığın sinesini,
Aşık şikayet etmez, bekler bir yenisini.

Eğer gerçek aşıksan, koy belâ oku vursun,
Hakk aşkının ateşi, tâ en derinde dursun.

Hakk’ın aşıklarına, her belâ bir ezeldir,
O yâr, öldürürken de, vururken de güzeldir.

Varsın aşkın şarâbı, aşığa keder olsun,
Bir yudum içsin Özden, her şeyi heder olsun.

28.05.2012