Alev alev yanarken, ummana dalıp gittim
Deniz ayağa kalktı içime akıyordu
Gönlüm yandığı halde tenimi alıp gittim
Sönecek yerde tenim suları yakıyordu
Yaşanan gerçek miydi hayal mi görüyorduk
Sangi can çıkıp gitmiş, göklerde yürüyorduk
Halbuki aynı yerde yana duruyorduk
El uzattım o bana hasretle bakıyordu
O anda ki halimiz bir ruhla iki candı
Havadan geçen kuşlar bizleri ölü sandı
Gönlüme kazılmıştı unutulmaz bir andı
Her an bir şiir oldu nameler şakıyordu
Her anım bir kâbustü şimdi gidecek diye
Beni yalnız bırakıp mahzun edecek diye
Bir korku sardı beni zaman bitecek diye
Gönlümde fırtınalar şimşekler çakıyordu
Gam keder yok olmuştu unutmuştum acımı
Tadılmadı ömrümde sevdanın bu biçimi
Mutlulukta bir hüzün kemirirdi içimi
Ayrılık sahneleri canımı sıkıyordu
Kayıt Tarihi : 2.10.2006 02:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)