Alev alev Yanan Ben
kırklı yaşların çizgileriydi yüzünde oluşan,
göz kapaklarının etrafı morarmıştı
acıdan gözleri kapalıydı sanki
açmaktan korkar gibi.
birden yirmi yaşları gibi parlamaya başladı
gözleri. bakarken gözlerim.
ellerime sarılışında,
acı, eza cefa, rica yalvarış ve sessiz çığlıkları vardı
ellerinde.
sanki uzun zamandır tanıyor gibiydi beni.
aslında çok kısa olmuştu tanışmamız.
o kurtuldu o gün her şeyden,
ben tutulmuştum.
gözlerine, ellerine, tenine, sesine.
benim yok oluşumdu o gün,
çünkü, artık alev,alev yanan ben,
duman,duman tüten o oldu.
Kayıt Tarihi : 26.11.2014 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gözleri. bakarken gözlerim.
ellerime sarılışında,
acı, eza cefa, rica yalvarış ve sessiz çığlıkları vardı
ellerinde.-------- Hocam şiiri okuyunca anladım ki alev alev yanan şair olunca ,tüten o , birlikte yanmışsınız hocam final müthiş olmuş kularım saygılar sunarım .
TÜM YORUMLAR (2)