Alev Alev Yakıyor İki Şiiri - Fahri Bulut

ALEV ALEV YAKIYOR İKİ
Unutmak hiç mümkün mü, bu ilk buseyse eğer,
Uğruna hastalık ne, ölmeyi bile değer,
Seven, sevdiği için, düşmana boyun eğer,
Aşk ve sevda yalanmış, rüya görmekmiş meğer
Kavuşmayan bir âşık, her gün bağrını döver,
Gideceğim dediğin, sonbaharda o seher,
Bağlar gazele döndü, bülbüller yasa girdi,
Vedalaşıp çıkarken, son hediyen mor busen,
Her yıl daha harlanıp, alaz alaz yakıyor…

Beni yaşlılık değil, ayrılık kocatıyor.
Çektiğim ahlar, oflar, içerime cil atıyor!
Beni tanıyan, bilen, derler gemin mi battı?
Gırtlağım düğüm düğüm, yalan sözler yutuyor,
Nasıl derim, söylerim, beni ağyar satıyor,
Gideceğim dediğin, sonbaharda o seher,
Bağlar gazele döndü, bülbüller yasa girdi,
Vedalaşıp çıkarken, son hediyen mor busen,
Her yıl daha harlanıp, alev alev yakıyor…

Rızazade, elli yıl sabır küpü çatladı,
Kalbim seni düşlerken, gözler maziye daldı,
Kapattığım kapımı, haylaz rüzgarlar çaldı,
Aklıma gelmez ölüm, ilk kez korkular saldı,
Ahrette kavuşmaya, sayılı günler kaldı,
Gideceğim dediğin, sonbaharda o seher,
Bağlar gazele döndü, bülbüller yasa girdi,
Vedalaşıp çıkarken, son hediyen mor busen,
Her yıl daha harlanıp, alev alev yakıyor…
13 KASIM 2018
Fahri Bulut Rızazade