Alev Alev Şiiri - Hamza Alpaslan

Şubatın son cumartesi günüydü
Güneş epeydir böyle doğmamıştı
Camdan içeri süzülerek ısıtıyordu
Gayet sakin ve sesiz bir eda ile
Seni görüyorum der gibiydi sanki
O an yüreğimde fırtına kopuyordu
Issız bir çölde yalnız kalmışcasına
İnceden inceye burukluk var içimde
Ciğerlerim sökülecek gibi oluyor
Güçlükle duyabildiğim bir ses
Durmadan söyleniyordu belirsiz
Seviyorsan durma böyle diyordu
Bir şeyler yapmalısın sevgin için
Bir dağ gibi omuzlarında kocaman
Kızıl bir kor gibi yüreğinde yanan
Sevdana sahip çıkmalısın diyordu
Seni düşünüp ellerini avuçlarımda
Başını göğsümün üstünde hisetikçe
Değil güneşin kırk derecelik sıcağı
Aşkın kırkbeşbin derece sıcağında
Beyinleri eriten yüreğimi yakışınla
Alev alev yanıyordum sevgilim

26.Şubat 1983 Saat:11:50