Alemlerin Rabbi Şiiri - Gülse Uygur

Ey Alemlerin Rabbi!
Karanlıktaki karıncanın yüce sahibi,
Gönlümü açtım sana, kapattım dünya iklimini,
Söze getiremediklerimin, özümdeki sesi,
Duyarsın sen tanırsın beni,
Zindan olan karanlığı kaldır, aç özlerimin perdesini,
Aç ki göreyim vesileler zincirini,

Gidenlerin tutulur hüzünlü matemi
Kalanların yeri göğü inletir sitemleri,
Bilirim hepsinin vardır sebebi,
Bizi bizden al, kalmasın kulların gölgesi,

Ey Alemlerin Rabbi!
Ne güzel nasip edersin, aşkın tarifini,
Her gönüle ayrı koyarsın güzelliğinin resmini,
Binlerce alem ayrı ayrı tarif eder senin merhametini,

Çaresiz sokakların, dua geçidi,
Issız gecenin, secdedeki sesi,
Seccademin ucundaki amin diyen melekleri,
Sen bilirsin, işitirsin, seslenirsin, Kul et bizi Mevlana gibi,

Ey Alemlerin Rabbi!
Nefsimi attım, benliğimi yaktım, çağırdım seni,
Çağırabildiysem demek ki duydun sesimi,
Dünya nasipler zinciri,
Sen nasip edersen bulabilirim seni,

Hepimizin vardır derdi, elemi, kederi,
Yeter ki görmeyi bilelim hepsi geçici,
Bir tek rahman kalır bütün çileler biti mi,
Zaman kapısını yokluk çaldığı zaman;
Biter gönlümüzün öğe vurmuş sitemleri,
Sen gel teslim et Allah’a kendini,
Teslimiyetin olsun, yaşadığın ömrünün senedi…

(19/04/2013-01:00)