Güvenme Dünya dostuna.
Bitince menfaati bürünür insansı postuna.
Gelişinin vardır bir sebebi.
Öğütlerden feyz almak yaradılış nedeni.
Sanma bu Dünyaya yalnız geldik.
Hepimiz bir olduk öğle geldik.
İnsan oğlu için yaratıldıysa kâinat.
Senden yüce canlı mı var?
Bilki bu alem bizler için süreli.
Kıyamete kadar alemleri gezeriz.
Sırrı öğütlerde saklı okumayız.
İlmin sırrı okumaktır boşa geçer zaman.
Anlarız fakat bizden geçer zaman.
Sanmayın ölüm var.
Ayrılışın adını koymuşlar.
Alemlerde doğarız. Yok oluruz.
Kıyamete kadar var oluruz.
İnsan ol oku. Öğütleri anla.
Alimin ilmini cahilliğinle ezme.
Senden öncekiler gitti.
Senden sonrakiler gelecek.
Bildiğin bu alem sana örnek olacak.
Geldik yokluk ile gideriz yokluk ile.
Bıraktığın eserdir senden sonrakilere.
Hep yok oluruz. Yeniden var oluruz.
Unutma öğütlerdedir ilmin sırrı.
İnsan olmak zordur meğer.
Asıl keramet Bizdedir oku ve anla .
Kayıt Tarihi : 21.2.2020 11:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanların varlıkların en değerlisi olduğuna dair bir ayet-i kerime yoktur. Sadece varlıkların bir çoğundan üstün yaratıldıklarına dair ayet vardır. Artı; İman ve salih amel sahibi olmayanlar için en alçak derekelere düşmek tehlikesi vardır.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)