Alemlere Rahmetsin Şiiri - Mehmet Aluç 2

Ayağın sıcak kumlara basarken hicret ediyordun
Yeni gönüllere yeni kıtalara Ya Muhammed
Gülüyordun güldürüyordun her gittiğin yeri
Âlemlere gönüllere Rahmetsin Ya Muhammed

Güneş tepende yakmıyordu zalimler arkanda koşamıyordu
Bata çıka kumlara saplanırken sana layık olamıyorlardı
Sen ne kadar anlatsan da o zalimler anlamıyordu yanıyordu
Âlemlere gönüllere Rahmetsin Ya Muhammed

Seni bekliyordu onca mümin yeni olacak mümin
Oysa seni öldürmeye gelenlerin arasında çıktın demin
Göremediler seni göremezler sendin elbette ki emin
Âlemlere gönüllere Rahmetsin Ya Muhammed

Medine de gözler yollarda sana gülüşüne hasret
Tüm cihan bekliyordu dalga dalga yayılsın diye gülüşünü
Tüm insanlık bekliyordu seninle beraber özgürlüğünü
Âlemlere gönüllere Rahmetsin Ya Muhammed

Sen geldin Âlemlere Nur Rahmet Muhammed
Bitti zulüm bitti onca boşa ölüm açtı gönüllerde gülün
İnsanlık insanlık merhamet gülümseme gördü her gün
Âlemlere gönüllere Rahmetsin Ya Muhammed (S.A.V)

Kul Mehmet