İki yanım vardır, biri bilmece !
Aşkım ile döner, Gündüz ve Gece !
Herşey kudretimle, her şey emrimce !
Bir ben var içimde, benden de öte !
Yok benim sınırım, yok benim çizgim !
Gönül bin yol aşıp, sona yanaştı
Hatta ondan öte, sonu da aştı
Gönlümün deryası, aşk ile taştı
Semâda ben varım, yeryüzünde ben !
Bütün karanlıkta, gece içinde
Bir rüya gibidir, yaşanan günler !
Kuşluk vakti kadar, bütün ömürler !
Hakikati bilmek, istersen eğer;
Sınavın sonuna, dakika kaldı !
Yûsuf’un yanında, o kuyudayım
Tüm yalnızlığında, her ânındayım
Uzakta değilim, en yakındayım
Yûsuf’un gözleri, göremez beni !
Yûnus’un yanında, balık içinde
Erdi hâlim aşktan nâra
O nâr ki cân katar câna
Akıl ermez bu esrâra
Hâlim üstüne hal mi var ?
Pek aradım ben pek beni
Her an her yerdedir, benim varlığım
Hep görür hep duyar, gözüm kulağım
Aslında yoktur hiç, gözüm kulağım
Eksiksiz bilenin, kendisiyim ben
Gece ile örttüm, aydınlık günü
Toprağın içinde sanma sen beni
Dışındayım kabrin diri bil beni
Cümle alem öldü bilirken beni
Hiçbir gün hiçbir an ölmedim ki ben !
Değmedi özüme ölüm meleği
Bazı anlar dert taşıyan
Buhrân ile günler aşan
Hata ile zünnûn olan
Suretimdir ancak benim
Gözler ile görülen ben
Beni yapayalnız, zannetme sakın !
‘’O’’ şah damarımdan, daha da yakın !
Yalnızlıklar câna, etse de akın
Ben hiçbir şekilde, yalnız değilim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!