Evvela hilaldir ay, sonra dolunay olur
Dolunaydan hilale doğru, arada hüzün var.
Ömüre bir bakılsa, anlamak kolay olur
Allah’ın her işinde her ibretinde hüsün var.
Yanarak, tutuşarak kor gibi batan güneş,
Gecenin başladığı nurlu bir gün sonunda.
Her şeyin bir sonu olduğunu haber verir,
Güneşin doğacağı bir gecenin sonunda,
Her şeyin gelip-geçici olduğunu gösterir.
Gece olur ay doğar, sabah gün ışır
Ne güneş aya varmak için uğraşır,
Ne ay dünyaya daha fazla yanaşır,
Her biri bir felekte yüzer dururlar.
Dünya döndükçe baharlar, kışlar, yazlar
Yağmur yağdıkça sular iner tabana.
Sonsuz boşlukta gezip duran yıldızlar,
Avize gibi, asılmışlar tavana.
Boşuna değildir gülde dikenler,
İbret içindir anlar, düşünenler.
Hiç çarpışmadan bütün gezegenler,
Bir nizam içinde, gezer dururlar.
O1, O2, O3, O4, O5, O6 – Saat, dakika, saniye, gün, ay, yıl.
Şaşırmaz zamanlar, gelecek O4, O5, 3OO6 da,
Her bin yılda bir, bu sıraya girerler...
http://alinihatozer.blogcu.com
Ali Nihat ÖzerKayıt Tarihi : 1.8.2007 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Nihat Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/01/alemler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!