Acılarla kıvranan bir perişan,
Aşkına susayan, sevinç duymayan,
Alemler içinde hiç avunmayan,
Karanlık düşünüp sarhoş yaşayan.
Pembe düş olmaz bunların alemi,
Yarası azgındır çalmaz melhemi,
Elinden bırakmaz siyah kalemi,
Beyaz sayfalara yoksa kölemi?
Uçmadan çırpınır almaz yemini,
Dostlara uzatır ancak elini,
Dert için yitirmiş sevgilisini,
Karamsar, karamsar yazar içini.
Yaşama hevesi bunlarda yoktur,
Gönül defteri ahlarla doludur.
Avare gezinen Allah kuludur.
Sabırı faydasız, aklı yorgundur.
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!