Âlemler Güzelleşti Şiiri - Selva Durmazemir

Cebrail gördü bizzat nur ismini semada
Allah(c) ile Muhammed( sav)yazar Arş ı Âlâ'da
Tastik eylemisiz biz Seni Galu Bela'da
Alemler güzellesti nurunla ey Sevgili

Dayanmaz gül yüreğin bilirim şefkatlisin
Ezeliyetten beri bize muhabbetlisin
Türlü cefaýa karşı ne de metanetlisin
Alemler güzellesti nurunla ey Sevgili

Öyle sefkatliydin ki deve sana nazlandı
Hurma kütüğü bile Senin için sızlandı
Taslar avcun içinde zikrullahda hızlandı
Alemler güzellesti nurunla ey Sevgili

Ashabın sohbetinden ayrılınca Ya Nebi
Özlerdi gönülleri görene kadar Seni
Elleri kalplerinde öleceklerdi sanki
Alemler güzellesti nurunla ey Sevgili

Sürâka yola düştü Seni öldürecekti
Müşriklere yerini hemen bildirecekti
Ama Seni bulunca izi sildirecekti
Alemler güzellesti nurunla ey Sevgili

İnci gibi gözyaşın yağmur gibi yağardı
Simsiyah saçların da bir gecede ağardı
Şefkâtli yüreğine iki cihan sığardı
Âlemler güzelleşti nurunla ey Sevgili

Mahşer gününde bile ümmetim diyeceksin
Havzı kevser başında ümmet isteyeceksin
Cennet libaslarini en son Sen giyeceksin
Âlemler güzelleşti nurunla ey Sevgili