Alemin ortasındayım Şiiri - Niyazi Demir

Her gün başlar hüzünler akşamların ufkunda,
Sesler çekildi yine ıssızlığın ortasındayım,
Mehtaba kadeh kaldırıyorum sebebi belli,
Kendi halimde alemin ortasındayım.

Yıkılsın dünya ne kaybeder benliğim,
Ebediymiş hüzün her zaman kederdeyim,
Bazen soruyorum kendime ben neyim,
Yine bilinmez bir sualin ortasındayım.

Duygularım geceden daha karanlık,
Bir umut istiyorum birkaç saatlik,
Sevgi, aşk, hüzün hepsi bir anlık,
İsyanın ve hüznün ortasındayım.

Yavaşça yürüyorum zamana doğru,
Meçhule bakıyorum gözüm yaş dolu,
Ufkumdaki ışık sırların yolu,
Yine bilinmez bir zamanın ortasındayım.