Âleme at beni
İnsan olmaktan usanmış bir can
Hiç.. bir fidan gördün mü sen
….Filizlerini sürerken,yeşilini hüzünle yakan?
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
İnsan'a atfen güzel şeyler yazmışsınız kutlarım vahşeti dizelere bitkileri eşleştirerek kinaye sanatı bazende teşbih ama biliyorsun eğitim eğitim eğitim çookk çetindir bu kadar yazılar yazılıpta hala değişmiyorsa ozaman yazılanların hükmü yok o halde içimizdeki yazma merakı yerine davranışlarımız sahici olsun.. herkes sofraya oturup yemek yerken yemeğin tuzsuz olduğunu söyler ama birisi kalkıp tuz getirmez.. birazda böyle bakalım olaya tbrkler...
şimdiye kadar okuduğum şiirlerden vardığım kanı; şairin, şiiri biliyor olduğu.
kurguyu çözmüş şair
şiirin asumanına çıkabilmiş...kutlarım
oysa insan yeryüzünün en değerli varlığı Rabbimiz yeryüzünün halifesi kılmış insanı..tebrikler kaleminize selam ve dualarımla.bugün sizi dinliyeceğim TRT 1 DE
İnsan olmanın anlamı ve önemi çok büyük.İnsanlıktan nasibini almayanlara ne demeli.Bu duyarlı yüreğini kutluyorum. Sayın Ayşenur Hanım.
Mürsel Adıgüzel
Duyarlılık, sezgi ve çağrışım alanlarında bütün çelişkiler/ çatışkılar iç içe olurlar da bir paradoksa mı çalışırlar! Dünyasal , tinmasal , eröyküsel ne varsa bilindik bir kürenin yer'sel yüzünde toplayıp tınısında sesini, renginde cicilerini sınamak için midir ki bu çaba! Ki, şairi de kerevetine çağırır...Varoluş böyle mi var eder ki kendini şiirsel taç'larda göz alıcı çiçekler açtığında sevincine okuyucu baharlarının gönül güneşleri dayanmaz. Onlar da bu şenliğe birgüzel kaptırırlar kendilerini...
Tebrikler Ayşenur Hanım, şiirle kalınız.
Âleme at beni
Âleme at beni
İnsan olmaktan usanmış bir can
Hiç.. bir fidan gördün mü sen
….Filizlerini sürerken,yeşilini hüzünle yakan?
Bir şırınganın içine çek beni
Sonra, bir sümbülün damarına zerk et
….çiçek içsin bedenimi, tenimi çınayaza terk et
İnsan olmaktan usanmış bir can
Hiç… bir adem gördün mü sen
….bebeğe “yaşam veren” iken….bebekleri öldüren?
Çiçeğe ver beni…
At beni âleme…
sadece ruh olayım
Âlemde sis kalayım!
****''Her iyiliğin içinde bir kötülük var,Her kötülüğün içinde de bir iyilik vardır.KUTLARIM
GÜZEL ŞİİRİNİZ İÇİN AYŞENUR HANIM YÜREGİNE SAGLIK***
cana denk sayılıp da tüy olsam esamesiz
girsem içine rüzgarın bulansam da toza
büyüktür vebalim yine de sorulur hesapsız
......................
Sevgilerimle...Nurdan Ünsal
Tebrikler, farkli bir söylem yakalamisisiniz. rahat bir anlatiminiz var.
evet bazen insan olmaktan utanıyoruz ama yinede insanız ve davranişlarımız düzeltmeliyiz tüm toplum olarakk çok güzel olmus şiirr anı paylşmakk hoş.
Allah meni daş ele...
Gece gözü,
Göyün üzü,
Qara kalbli adamların,
Qara üzü kimi qara.
Tüğyan eden duyğularım,
Üreyimi yora-yora,
Çalxalayır yene meni.
Men neçiyem, kimem axı?
İnsanammı,canlıyammı?
Çiçeyemmi, yoxsa çayam?
Belke ele qarışqayam?
Tepiklenmiş düzem belke?
Üreyimi söke-söke,
Şumlayıblar şumluq üçün.
Men cücermek istemişem,
İlahinin yaratdığı ağac kimi,
buğda kimi.
Men saxlamaq istemişem,
Terezide öz çekimi.
Özülüme cır deyerek,
calaq-calaq calayıblar.
Allah meni,
ancaq bele bar sayıblar.
Calanmışam,
calağımda döyünübdü yad üreyi.
Adım olub calaq adı,
Tamım dadıb calaq dadı.
Herden-herden pöhrelenib,
O calaqdan ayrılaraq,
İstemişem özüm kimi,
Pöhrelenim, nehrelenim.
Cır deyerek öz kökümden qoparıblar,
Mene olub özge kökü köküm kimi.
Gen düşmüşem öz soyumdan.
Baş açmıram tanrım hele bu oyundan.
İstemirem, istemirem yeke olmaq.
Yekelere tike olmaq.
Yene meni calaq edin öz köküme.
Görmeliyem öz yuxumu,
Dadmalıyam öz qoxumu.
Bu arzuma yetirmesen,
Allah meni boşluq ele,
Daşlıq ele
Ele daş ki,
'Azıx' kimi evi olsun.
Ele daşki,
Alnında daş tarixi
adlanan bir yazı olsun.
Ele daş ki,
son meqamda.
yumruğuyla qaya deşen
merd oğulu,
At oynadan qızı olsun.
Xazanqul Huseynova
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta