Âlemde Yalnızım Şiiri - Mehmet Nacar

Gam ehliyiz, viraneyiz çöllerde,
Harabeyi yolcu bilmez, yol bilmez.
Efsaneyiz sevda çeken dillerde,
Yüreğimiz ahraz oldu, dil bilmez.

Dünya denen acımasız pazarda,
Yaralandık işve küpü nazarda.
Huri, melek alış veriş gezer de,
Cüzdanımız para bilmez, pul bilmez.

Anlaşılmaz gönül dili lehçemiz,
Hasret dolu hüzün bezi bohçamız.
Sevgilerle yağmurlanan bahçemiz,
Çalı bilir, diken bilir, gül bilmez.

Seyranımız türlü türlü çiçekler,
Üzerinde dans ediyor böcekler.
Bal arısı hüzünleri kucaklar,
Kovanımız zehir bilir, bal bilmez.

Sevda bizde, hasret bizde, gam bizde,
Vefasızmış talih denen densiz de.
İmdat diye yüzdüğümüz denizde,
Kaderimiz ada bilmez, sal bilmez.