Ne bir yazı, ne bir kelime,
Tozlu raflarda bir kitap, bu hikaye
Satır başlarında biten, her cümle,
Kederin yalnızlığını döker namelere.
Ufuk hercai, meznünden bi haber,
Mazrub kalb nâr olmuş bu gecede..
Ne ün, ne nâm,
Yapmaz seni adam.
İnsanlığını unutmuşsan
Senden geriye kalır,
Sadece boş bir kelâm.
Kaldırımlar, sessiz anılar
Her taşında hikayesini saklar.
Mutluluk, elem ve keder.
Yıpranmış, açımış derin oyuklar.
Ah ne günler gördü bilemezsin.
Temmuz 15, ikibin on altı, ne kanlı idi,
Gecenin bir yarısı, vatana karabasan gibi çökü verdi.
Hainler toplanmış dört bir yandan,
Kusuyor kinini yerden, gökten ve her taraftan.
Kuleler, binalar, köprüler, heryer zaptedilmiş.
Vatana doğrultulmuş silahlar, Haince ateşlemiş.
Kimsesiz sessiz sokaklar.
Arkadaş olmuş selamlıyor.
Bir avuç sevgiye muhtaç umutlarım.
Göz yaşımda pinarlara karışıyor.
Umut var mı?
Karanlık aydınlanır mı?
Dünya dediler,
karşıma diktiler.
Ne doğrusu vardı,
nede ruhu.
Anlıyabiliyormusun?
dediler.....
Acı nedir ki?
Kıyama durmuş bir kul için,
Vuslata bir adım yaklaşmak.
Ecel geldiğin de kapımıza ya Rab!
Tebessümle hoşgeldin diyebilmektir, Bizim için.
Gözümde tüten bir hayatın,
Sensizliğinde dönerken.
Hatıralar satır başlarında bitiyor!
Adını her defasında söylerken..
World doesn't seems to be right,
What use do you have from the fight?
Money and power are only little things
Remember.
You will not be eternal in this life
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!