Bu alem sanki ateşten bir deniz gibi
Boğuyor kan rengi alevleriyle hepimizi
Bir sıyrılabilsek şu zulmetten
Bir kurtarabilsek kendimizi
Dinmek bilmeyen bu azametten...
Kimse kimsenin yerine yanmıyor
Bekledikçe çürüyoruz
Parça parça kesilmiş et yığınları gibi...
Zamanın kirli ve puslu dünyasında
Derin bir muallaktayız
Ve dinmiyor ağrımız, sancımız...
Diren ey gökyüzü!
Diren ey insanlık!
Vakit geliyor
Direndikçe diriliyoruz...
Kayıt Tarihi : 11.9.2018 18:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!