Bir masal kahramanı olmak istedim hep.
Uykuya beni tahayyül ederek dalsınlardı.
Yazıldığı halde sonum bilirdim,
Duymak nasip olmayacaktı günahsızlara.
Bilirdim de hiç ses etmezdim herhalde.
Rûya görmek için sıcak bir yatağı,
Şefkatine hasret anne kucağı
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
teşekkür ederim hocam
Ve gerçekleşen masallar,
Açılan göz kapaklarının sahibine
Her daim müteşekkir haldeydi.
Havf-recâ dengemi alt üst edense,
Damarlarımda dolaşanı görmekti.
Korkuların en büyüğü…
En güzel ümit ise rûyay-ı sâdıka…
Eğer kan görmek rûyayı bozuyorsa,
Kan gölüne dönmeden Dünya,
Ne olur Allah’ım!
Bir rûya daha…
Guzel dizeler , farkli bir konu ve hos ifadeler , tebrikler . Saygilarimla , Suayip Resadoglu
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta