Alem-i Hicran Şiiri - Adem Kunt

Şu alemde neler oluyor be!
İnsan düşününce,
düşünemiyor bile...
Bir gün önce ak gördüğün,
sonrası kara oluyorsa,
hiç ağlamaz dediğin gözler,
bir gün geliyor,
yaş doluyorsa…
Şu alemde neler oluyor be!
İnsan düşününce,
düşünemiyor bile…
Her gün gittiğin,
düzgün, patika yol,
bir dahakine yokuş oluyorsa…
Her gülüşte yanaklarında,gonca açan gül,
artık gülerken soluyorsa…
Hiç ayrılmam deyip kenetlenen kollar,
tek tek yanlara düşüyorsa,
kar altında yürürken sıcacık eller,
soba karşısında üşüyorsa…
Bir ayağı çukura gidip,
insan düşünce,
bir elinden tutup olmuyorsa kaldıran,
insanlar yanıyorken hiç yoksa aldıran…
Şu alemde neler oluyor be!
İnsan düşününce,
düşünemiyor bile…

Adem KUNT