Alem Şiiri - Adem Korkmaz

Dualarım öylesine yorgun ki,
Anlatılmadan anlayabilmek öyle zorki,
Bir alem insan denen varlığın
Katıksız bir nankör olduğu,

Ümidin elleri olmasada,
Taht yalanın,renklerin kurgu,

Çalıyor şeytanın borazanı,
Eyvah! Kahkahalar köpürdü,
Namert,merte elini öptürdü,
Doğruya durak buldular,Hak'a son!
Mum,güneşi söndürdü,

Bir alem,bir alem ki;
Geceler elemin gölgesinde
Bukalemunlar kol geziyor,
Bir Alem ki dilin ötesinde
Artık elde yok öpülesi.
Bir alem,bir alem ki;
Boş geziyor şeytanın sülenpesi...

'Söz kalpten çıkarsa kalbe kadar gider, dilden çıkarsa kulağı aşamaz. '