Alem Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Dünya efkârının destesi benim,
Yurttan seslerin de bestesi benim,
Yontulmamış kalaslar âleminin;
Hiç biçilmemiş kerestesi benim! ..

Sıkıntısını, ben çekerim senin,
Tohumunu da ben ekerim senin,
Sırrını çözemedim bu âlemin!
Üzerindeki bir tekerim senin! ..

Olmaz deme! Âlem içinde âlem! ..
Bütün sırlar, kalem içinde kalem! ..
Kırılmayacak tabak mı melâmin?
Dünya uğrunda ne için? De, ölem!

Değer mi ömrü, heder etmeye hiç?
Çaresi var mı, kimse gitmeye hiç?
Oynarken bitmez dediğin âlemin;
Sanma vakti gelince bitmeye hiç!

Rock müziği cezbesinde gibiyiz!
Ne uyanık,ne de ayık gibiyiz..
Üstü kaygan, altı oynak zeminin;
Üzerindeki bir yayık gibiyiz...

Perişandır her ahvalde hâlimiz! ..
Nefsimize bile geçmez kâlimiz!
Altı delik, bindiğimiz gemimiz;
Deyin bakayım,hangimiz zâlimiz! ..