Alem Şiiri - Turgay Çobanoğlu

Artık her şey değişmişti anlamadığım alemim de
Sanki bir şeyler kıpırdıyor du kalbim de
Hergün yeni yeni olaylara tanık oluyordum gözlerimle
Anlayamıyordum yorulmuştum bu gençlik çağım da
Bilemezdim ki her şey değişmiş insanlar bam başka
Konuşmak bile güçleşmiş bu bilinmez zaman da
Eski yaşam nerde yeni yaşam eskinin neresin de?
Çok şeyler almış götürüyor devam ediyor da götürmeye
Bağlanmış bin bir türlü sözler delikanlılığın zincirene
Ne ben nede başkası çözemez kilitsiz şifreyi
Dostlarımı aramışımdır hep dertli günüm de
Kimse çekmek istememiştir benim dertli çilelerimi
Aldılar benden bütün sevdiklerimi ve herşeyimi
Ağlıyor odam da yalnızlığımı paylaşıyorum şimdi
Bir gün ben de yalnızlığıma vuracağım kilidimi
Açmayacağım bir daha dertlerimi nede çektiklerimi
Artık her şey değişecekti anlamadığım bu alemim de
Sanki bir şeylerin değişeceğini hissediyordum gün geçtikçe
Her gün yeni yeni yaşamlara yanık oluyordum gözlerimle
Artık yıpratmıştıu bunca dertler beni çağımın gençliğin de
Ne sevgiler neden sırlı aşklar beni alamaz avucuna
Bin bir türlü gizemli aşklar var bu alem de
Hepside bitecek ve bir de bakmışız ki girmiş asıl yuvasına
İşte böyledir. Ben ne aşkların nede sevililerin adamıyım
Ben karanlık gecelerin gölgesin de ki yalnız adamım.