Alelade Bir Boşluk Şiiri - Eren Erk

Bir gün beynim kendi kendini kapatacak biliyorum
Aklım gecenin karanlığında kaybolacak bir gün.
İlginç olan da ne biliyor musun? Alışıyorum buna,
Alelade bir boşluğa - her gece biraz daha düşüyorum..
Bir uçurum sanki yüksek bir yerdeyim yüzeyden hayli uzakta
ve küller,
Külleri görüyor musun? yer çekimine baş kaldırıyorlar
Düşmek için kararsızca..
Merhaba Güneş! Günaydın sana,
Yeni bir güne hazır mısın? Sanmıyorum.
Her gün bir öncekini getirmiyor - uykuya dalmıyorum.
Gözlerim açık izlediğim sokaktan geçen yarı aydınlık bir adam,
Ufukta Mavi Siyah, Kırmızı renkler üzerinde yıldızlar.
Sokağın köşe lambası uyandırıyor aslında sabahı
Söyle, ışıklarını neden sadece gece yakar?
Aydınlık mı olsun diye ya da başı boş bırakılmış bankların
Yegane dostu mu olsun diye bu denli tuhaf refakat?
Olamıyorum fedakâr! Kendime soramıyorum ben..
Kenardan bakan bir adam senin başın neden bu kadar belada?
Boşver, iç çekerek hareketsiz bir cevap..
Fiyakalı cümleler kurup onları mahrum bırakmak istiyorum
bazen kalemden kağıttan..

Artık uyuyorum, perdemi çektim,
Odama anlam katan karanlık göz kapaklarımda!